2013 UWAŻAM ZA ROPOCZĘTY

Nowy rok uznaję za rozpoczęty  ... i to jak.

Pierwsze postanowienia Noworoczne już mam - w ramach wyciągania wniosków i uczenia się na własnych błędach.
1 - Nigdy więcej nie chodzić do pracy z gorączką i gilami do pasa (ewentualnie wchodzą w grę takie do szyi).
2 - Nigdy więcej postanowień noworocznych, bo i tak szybko o nich zapominam, a jak przychodzi do podsumowania, to człowiek tylko doła łapie że taki mało zdyscyplinowany i z zagubiona silną wolą ...

Wirus, którego miałam wątpliwą przyjemność otrzymać w prezencie gwiazdkowym, zadomowił się na dobre. W zasadzie to chyba ustąpił miejsca już jakimś innym dziwnym bakteriom czy czemuś tam, bo ponoć już nie prątkuję. Można się ze mną całować - nie powinnam zarazić. To jakiś plus.
Zastanawiam się czy to nie jest nowoczesna wersja rózgi dla niegrzecznych dzieci?! 
Jak w większości miejsc pracy, koniec miesiąca to zazwyczaj niezły czad, a koniec roku to już niezły kosmos. Jako osoba nad wyraz odpowiedzialna (za swoją pracę, bo za zdrowie to już nie bardzo) chodziłam z gilem do pasa i lekko wrząca w przerwie między świętami a Nowym Rokiem. Bo stary trzeba było pięknie zakończyć, nie zostawiać niczego na nowy ... No zakończyłam cudnie.
Dzisiaj zamiast zameldować się w pracy, odmeldowałam się u swojego ulubionego lekarza pierwszego kontaktu.
- Ależ pani dzisiaj jest pociągająca! - przywitał mnie w progu.
I nie miało to związku z moim nieodpartym urokiem osobistym, wdziękiem, urodą, skromnością i masą innych.
Okazuje się że ze mnie taka gorąca laska, że aż mi się zatoki zapaliły, a mój lekarz wie jak kobietę położyć do łóżka. Nie to żebym strasznie się wzbraniała, nie. Oprócz leków, dostałam przymusowe wolne 1,5 TYGODNIA!!!!

Jedne z tabletek, podobno dają "niezłego kopa". Oprócz tego że działają jak kret na uparte zatoki, to jeszcze doprowadzają pacjenta do takiego stanu, po którym nie powinien wsiadać za kierownicę.
ZAPAMIĘTAĆ:
Nie prowadzić przez tydzień.
Jest szansa że się uda, wszak osobistego pojazdu nie posiadam, ale nigdy nie wiadomo.
A lek jest niezły. Jeszcze zanim go wzięłam, już miałam jazdy. Wstawiłam pranie zamiast szybkie 40 min, to wybrałam 40'C - 1,5 godz. Niby cyfra się zgadza ...

Tak więc teraz grzecznie doprowadzam się do stanu używalności.

A mówiłam wam że moje "Noworoczne dzieci" są cudne?!
- Mamo, ale ty jesteś z tym katarem biedna i obdarta!

No coś w tym jest, nie da się ukryć.
Musiałam wyglądać żałośnie, ponieważ potomstwo moje (wszystkie 2 sztuki na raz) nie dość że grzecznie odrobiło lekcje, pozmywali po sobie po obiedzie (tylko miseczki po zupie, ale zawsze) oraz sami między sobą ustalili grafik. Będą zmywać po śniadaniu i wyrzucać śmieci na zmianę, bez bicia.

Jestem w niebie, albo mam dobre leki :)