Marian i jego wyobraznia

Ostatnio moj syn wrocil z przedzkola z informacja

- Mamo moja pani wyjezdza - na zawsze i nie wroci. Bedzie nas tylko odwiedzac na zawsze.

Zdziwilam sie, bo dopiero co mialam okazje rozmawiac z nia temat smyka swego i tego co bedzie  nim robic w nastepnym semestrze, a tu prosze, odchodzi.

Zaraz wzielam go na przepytki.

- To kto teraz bedzie wasza pania?

- A wiesz, przyszla taka nowa pani, Azjatka.

- Azjatka? a skad wiesz? - swoja droga nie sadzilam ze zna takie slowa.

- Miala skosne oczy? - sprytnie zapytala babcia - moze nauczy was chinskiego?!

 Maloletni szybko podlapal temat i chociaz chyba nie do konca byl swiadomy o co dokladnie z Azjatami chodzi i zczym sie to je, zaczela sie historia bez konca.

Dowiedzialysmy sie miedzy innymi ze pani co prawda mowi po polsku, troche niewyraznie, to jest zupelnie nowa i nosi kolorowe skarpetki z palcami. Na kzadym z palcow jest inna literka ...

Nastepnego dnia babcia, jak to babcie maja w zwyczaju, przeprowadzilaq wywiad w przedszkolu.

Okazalo sie faktycznie ze pani Viola wyjezdza - na szkolenie na 2 dni, a pani na zastepstwo, to nauczycielka i innej grupy, ktora przychodzila w tym czasie do pomocy.

Jak tylko mlody nauczy sie pisac, zaloze mu bloga.